Er tími vinstri stjórnar kominn????

Undanfarið hefur hver könnunin af annari sýnt mjög misvísandi niðurstöður og hlutfall óákveðinna hefur verið nærri helmingur hverja könnunina á fætur annari. Hverju skyldi sú óákveðni sæta? Það virðist augljóst að almenningur virðist ekki hafa löngun til að D og B myndi saman stjórn á ný og að venju kemur það niður á B-lista í könnunum. Óákveðnin bendir þó til þess að fólk eigi erfitt með að finna valkost sem það sættir sig við.

Frjálslyndir virðast hafa spilað rassinn úr buxunum með því að tapa Margréti og halda til streitu sínu þjóðernisútspili sem ég held að flestir sjái í gegnum hvað það er í raun og veru sem er útlendingahatur.  Ný möguleg ríkisstjórnarmynstur eru því líklega D-VG, D-S, S-VG og S-VG-B.    

Af þessum mynstrum væri mest spennandi að sjá D og VG koma saman. Það væri amk. gaman að vera fluga á vegg á ríkisstjórnarfundum þegar Geir og Steingrímur reyna að koma sér saman um eitthvað. Ætli það færi ekki á þennan veginn, Geir: Ég legg til ... (gripið fram í) Steingrímur: Nei, ég er á móti því.

D og S er kostur sem gæti gengið upp en spurningin er hvort flokkarnir geti sæst á um forsætisráðherra og hvort að sjálfstæðismenn geti yfirunnið óvild sína í garð Ingibjargar S. Þetta mynstur gæti gengið en hefur ákveðin vandamál sem þarf að leysa.

 S og VG er fyrirfram ekki ómögulegt fyrir utan það að ég amk. á erfitt með að ímynda mér að flokkarnir nái meirihluta saman. Minnihlutastjórn með stuðningi F-lista á la Danmörk held ég að menn geti ekki sætt sig við sem lausn. Síðan er það hvort Solla og Steingrímur geti einfaldlega unnið saman í lengri tíma, hver veit. 

Þá er það síðasti kosturinn sem er sá kostur sem oftast hefur verið sá raunhæfasti en það er hin klassíska vinstri stjórn með VG-S og B. Þess háttar samstarf hefur í fortíðinni reynt á þolrif flokkanna en oftast skilað góðu starfi og þarf ekki að fara lengra aftur en til stjórnarinnar 1988-1991 þegar þjóðarsáttin var gerð og verðbólgan stöðvuð til að finna dæmi um þetta. Það sem þetta stjórnarmynstur hefur fram yfir að vinstri flokkarnir standi einir er að B listamenn hafa löngum verið duglegir við að hella olíu á öldurnar þegar ólgað hefur á milli vinstri flokkanna og þar með haldið samstarfinu gangandi gegnum þykkt og þunnt. Að mínu mati væri þetta stjórnarsamstarf það sem þjóðinni væri fyrir bestu því óneitanlega er fólk orðið þreytt á því að hafa sjálfstæðismenn í stjórn enda komin 16 ár.

Nú er bara að sjá hvort að fólk fari að ná frekari áttum þegar nær dregur kosningurm og kannanir fari að verða marktækar. Einnig ætti það að skýrast hvort B-lista menn ætli að hanga áfram í frakkalöfum D-listans eða stinga sína eigin stefnu og opna möguleika á samstarfi til vinstri. Í undanförnum könnunum hefur fólkið sýnt að ef B-listi heldur áfram á sömu braut endar það bara á ein veg, með afhroði í kosningum.